ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ

Τώρα είναι η ώρα του Μεγάλου Συμβιβασμού

Παντελής Χατζηπαντελης

Η κύρια στρατηγική ορισμένων δυνάμεων του τόπου μας ,βασίζεται στο ότι η Τουρκία ,αργά η γρήγορα θα αναγκαστεί να συναινέσει σε λύση ,πιεζόμενη από την ανάγκη προσχώρησης της στην Ε.Ε . Αυτό ασφαλώς δεν αποδεικνύεται μέχρι σήμερα γιατί και η ίδια γνωρίζει ότι η όποια προσπάθεια της ,δεν πρόκειται να καρποφορήσει πριν την παρέλευση τουλάχιστο 15 με 20 χρόνων. Έτσι και τα βήματα στο κυπριακό είναι αργά και μέχρι εκεί που δεν της δημιουργούν τριβές με τον τουρκικό εθνικισμό και το βαθύ κράτος. Οι διάφορες νίκες μας ,σε πολιτικό και νομικό επίπεδο στην ουσία το μόνο που κάνουν είναι να εκνευρίζουν την Τουρκία παρά να της δημιουργούν αίσθημα συμμόρφωσης αφού κανένας δεν την πιέζει να συμμορφωθεί. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν χρειάζονται ,αλλά θεωρώ ότι πρέπει ,να επιδιώκουμε αποτελέσματα που με τις μικρές μας δυνάμεις θα μπορούμε να αξιοποιούμε με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο. Αν αναγκαζόμαστε να κάνουμε εκπτώσεις , ακόμα και σε θέματα που αυταπόδεικτα έχουμε δίκαιο τότε η Τουρκία δεν θα συμβάλει ποτέ στην διευθέτηση του προβλήματος. Καλό είναι λοιπόν ότι δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε να μη το επιδιώκουμε. Η έκθεση και μόνο της Τουρκίας μέχρι σήμερα δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα. Ακόμα και εμείς (Τ.Παπαδοπουλος 2004)αναγκαστήκαμε να συμφωνήσουμε στην έναρξη ενταξιακων διαπραγματεύσεων χωρίς καμία δέσμευση της Τουρκίας και να παραδεκτουμε ότι η Τουρκία έκανε βήματα για επίλυση του Κυπριακού.
Θέματα που μας προσφέρουν ηθική ικανοποίηση στην ουσία μας εγκλωβίζουν σε αδιέξοδες πολιτικές μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούμε να αποστούμε απ αυτά ή γιατί αναγκαζόμαστε να αναλωνόμαστε σε εσωτερική διαμάχη δικαιολογίας της μη επιμονής μας . Η μη επιμονή μας όμως αναδεικνύει την πολιτική μας βούληση για επίλυση του πολιτικού μας προβλήματος , στηριζόμενη σε αρχές και όχι σε δευτερεύοντα θέματα. Όπως πχ το θέμα του ανοίγματος του Λιμνίτη το οποίο είχε συμφωνηθεί -όπως λέγεται -να γίνει ταυτόχρονα με της Λήδρας . Η αθέτηση της συμφωνίας εκθέτει την άλλη πλευρά και όχι την δική μας. Αν εμείς απαιτούσαμε την υλοποίηση της και μετά οτι δηποτε άλλο,στην ουσία θα εξυπηρετούσαμε την τουρκική πολιτική . Η μέχρι σήμερα έκθεση και καταδίκη της Τουρκίας εκτός από ανάδειξη του δίκαιου του αγώνα μας χειροπιαστά αποτελέσματα δεν προσέφερε. Και δεν προσέφερε ,πρώτο γιατί δεν έχομε τη δύναμη να τα επιβάλουμε και δεύτερο γιατί οι διάφοροι οργανισμοί στην ουσία χαϊδεύουν την Τουρκία γνωρίζοντας τις υψηλές διασυνδέσεις της και τους υπερατλαντικούς της προστάτες . Δεν προσέφερε γιατί η Τουρκία γνωρίζει και αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την γεωστρατηγική της θέση. Εκμεταλλεύεται στο έπακρον την συμμαχία που επιθυμεί μαζί της τόσο η ΗΠΑ για να ελέγχει την περιοχή όσο και την αδυναμία που επιδεικνύει η ΕΕ να τις επιβάλει οτιδήποτε. Πρώτον γιατί αυτό θα σημαίνει ψυχρότητα στις σχέσεις ΗΠΑ ΕΕ -πράγμα που δεν επιθυμεί η ΕΕ- Δεύτερο γιατί και η ΕΕ δεν είναι σε θέση να συγκρουστεί πολιτικά με την Τουρκία και για άλλους λόγους .Με κύριο το θέμα των αγωγών φυσικού αερίου.
H Τουρκία δεν πρόκειται να κάνει βήμα αν δεν γνωρίζει ότι έχει το πάνω χέρι. Η κυβέρνηση του Ερτογαν θα χρησιμοποιεί την ενταξιακη της πορεία όπου και όπως της συμφέρει και κύρια για εσωτερική κατανάλωση πότε εκβιάζοντας το βαθύ κράτος εάν και όπου μπορεί και ποτέ δημιουργώντας ελπίδες για «καλύτερες» μέρες στον τουρκικό λαό. Γνωρίζει τα δισεπίλυτα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει για να συμμορφωθεί με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Οικονομικά, πολιτικά , πολιτισμικά . Θέματα μειονοτητων, γενοκτονιας ,εισβολης,κατοχης,εποικισμου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ. Είναι η Τουρκία σε θέση για επίλυση τέτοιων χρονιζόντων προβλημάτων με τον εθνικισμό σε άνοδο και το στρατιωτικό κατεστημένο σε επιφυλακή?
Θεωρώ ότι η Τουρκία και όχι η Ε.Ε θα τρενάρει όσο μπορεί την τελική της συμφωνία με την Ε.Ε είτε αυτή είναι πλήρης ένταξη είτε είναι ειδική σχέση.
Θα προσπαθεί να αξιοποιήσει τη γεωστρατηγικη της θέση . Αυτο θα γίνει όταν η Ε.Ε θα είναι πλήρως εξαρτημένη απο το φυσικό αέριο και τους δρόμους μεταφοράς του , που δεν είναι άλλοι από το τουρκικό έδαφος και τότε θα επιβάλει τους όρους της. Τότε η Ε.Ε θα παρακαλεί την Τουρκία για πλήρη ένταξη και όχι η Τουρκία την Ε.Ε
Εάν έτσι εξελιχθούν τα πράγματα η ΕΕ θα στραφεί σε όσους αναδεικνύουν τα προβλήματα τους με την Τουρκία. Ένας απ 'αυτούς θα είμαστε και εμείς.
Γιαυτο τώρα είναι η ώρα του μεγάλου συμβιβασμού .Τώρα που η Τουρκία χρειάζεται ζωντανή την ενταξιακή της πορεία. Τώρα είναι η ώρα επιδίωξης επίλυσης του προβλήματος μας μέσα στα πλαίσια της δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Η επιτυχία του προέδρου μας Δ.Χριστοφια από τη μια της άρσης της απομόνωσης μας, από τον ευρωπαϊκό και διεθνή παράγοντα και από την άλλη της αναγνώρισης τους , ότι οι προθέσεις και προσπάθειες μας για λύση είναι πραγματικές και στηρίζονται σε πολιτική βούληση, καθιστούν την περίοδο αυτή σημαντική και ελπιδοφόρα.
Επίσης η επιτυχία μας , για επανέναρξη των συνομιλιών και η εντατικοποίηση τους μας δίνουν πλεονέκτημα που πρέπει να αξιοποιήσουμε στο ακέραιο. Καμιά πλευρά δεν μπορεί να κάνει πίσω .Προπαντός εμείς που οι θέσεις μας είναι θέσεις αρχων, στηριζονται στη λογική και στο δίκαιο.
Η Τ/Κυπριακη πλευρά- και ειδικά ο Ταλατ και οι προοδευτικές δυνάμεις - καλούνται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων . Ο απογαλακτισμός τους από την μητέρα πατρίδα είναι εκ των ων ουκ άνευ. Τότε μόνο η ιδιοκτησία της λύσης θαναι πραγματικά κυπριακή και θαναι λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους και για κανέναν άλλο.

Πτυχιούχος δημοσίου δικαίου και πολιτικών επιστημών